Νήσος Ικαρία: Η Ικαριακή Επανάσταση της 17.7.1912

Απόσπασμα από {Ιστορία της νήσου Ικαρίας}

Ικαριακή Επανάσταση 1912

“ Ίδωμεν τι τέξεται η επιούσα. Ημείς θα πράξωμεν συμφώνως προς τας εντολάς σας.

Ζητούμεν όπλα και τινας άνδρας και οδηγίας που θα στείλωμεν τους αισμαλώτους Τούρκους, εις τους οποίους θα φερθώμεν λίαν φιλανθρώπως. Θα αναγγείλωμεν μεθαύριον το πολίτευμα εις τον υμέτερον πρόξενον της Σάμου. Οδηγήσατε ημάς δια τα περαιτέρω” Με αυτά τα λόγια ο Κωνσταντίνος Μυριανθόπουλος αναγγέλει στις 15.7.1912 από την Ικαρία σε γράμμα του προς τον Ίωνα Δραγούμη την επανάσταση της Ικαρίας. Ο πρωθυπουργός Βενιζέλος έδωσε γραπτή απάντηση στο γιατρό Αναγνωστόπουλο που μετέφερε στην Ικαρία την τελική έγκριση του για την επανάσταση προς το γιατρό Ιωάννη Μαλαχία με τα εξής λόγια “Θαρσείν χρει. Οι βραδύνοντες ου στεφανούνται”. Και με το θάρρος που χρειάζεται στις μεγάλες στιγμές ο Ιωάννης Μαλαχίας σαβ αρχηγός της Ικαριακής Επανάστασης ύστερα από συγκρούσεις και μάχες πρώτα στο Περδίκι, μετά με εφόδους στον Αστυνομικό Σταθμό πρώτα του Ευδήλου, μετά του Φραντάτου στον οποίο μπήκε πρώτος ο Παπάς Κωνσταντίνος Κουλουλιάς και μετά του Χριστού Ραχών, όπου πιάσανε όλους τους Τούρκους χωροφύλακες αιχμαλώτους. Απο κει στο Χρυσόστομο όπου δόθηκε μάχη στήθος με στήθος με θύμα τον πρωτομάρτυρα και πολύτεκνο Γεώργιο Σπανό και ένα Τούρκο τραυματία. Μετά στη θέση Λουβιάρικα και απο κει όλοι μαζί οι επαναστάτες πολιόρκησαν το Διοικητήριο στον Άγιο Κήρυκο στο οποίο αμύνονταν οι Τούρκοι και αρνιόντουσαν να παραδοθούν. Και μόνο όταν ρίξανε μέσα δέσμες από δυναμίτες ο Ρούσος και ο Σακούτης, ο Καϊμακάμης φώναξε στη φρουρά “Μπιζίμ αγλούμ τεσλήμ” (παιδιά μου παραδοθείτε) και παραδόθηκαν όλοι. Συνολικά 30 χωροφύλακες και 20 οπλισμένοι υπάλληλοι Τούρκοι. Ύστερα από λίγες μέρες με την εντολή της Ελληνικής Κυβέρνησης τους μετέφεραν χωρίς να τους πειράξουν στη Σάμο. Η Ικαριακή Επανάσταση οδηγήθηκε σε πλήρη επιτυχία και η Ικαρία ήταν εντελώς ανεξάρτητη. Άρχισαν όλοι το Χριστός Ανέστη και μέσα σε ένα πανδαιμόνιο πυροβολισμών χαιρέτισαν την απελευθέρωση και κατέβασαν την τουρκική σημαία και ύψωσαν την Ελληνική. Ο Ιωάννης

Σημαία Ικαρίας

Μαλαχίας μίλησε στις 18.7.1912 στον επαναστατημένο λαό της Ικαρίας με αυτά τα λόγια:

“Κηρύσσομεν την νήσον ημών πολιτείαν αυτόνομον και ελευθέραν μέχρις ότου συμπληρώσωμεν την ιστορικήν ημών αποστολήν ενούμενοι μετά της μητρός Ελλάδος” Αμέσως μετά οι επαναστάτες ορκίζονταν στο Ευαγγέλιο με τον απλό όρκο “Ορκίζομαι ότι θα υπερασπιστώ ευσυνειδήτως την πατρίδα” Την ίδια μέρα στις 18.7.1912 επεκτάθηκε η επανάσταση στους Φούρνους και έκλεισε ο δρόμος της Ιταλικής επιβουλής τόσο προς τη Σάμο όσο και προς τη Χίο. Η Ικαρία είναι το πρώτο νησί το οποίο ζήτησε αμέσως μετά την επανάσταση την Ένωση με την Ελλάδα με τηλεγράφημα στις 19.7.1912. Το υπουργείο Εξωτερικών στις 20.7.1912 ειδοποιεί την επαναστατική επιτροπή της Ικαρίας ότι να μην κηρύξουν ένωση τώρα αλλά αυτονομία, η οποία κηρύχθηκε στις 23.7.1912 επίσημα όταν σηκώθηκε η σημαία της αυτονομίας του Συνεδρίου της Πάτμου με το Μακεδονομάχο Ευάγγελο Κουκουδέα που έστειλε η κυβέρνηση του στρατού της Ελευθέρας Πολιτείας. Στις 25.7.1912 στέλνονται στην Ικαρία 25 όπλα γκρα και 5000 σφαίρες. Το καθεστώς της Ελευθέρας Πολιτείας της Ικαρίας δημοσιεύθηκε στις 28.7.1912, με υπόμνημα προς τις Δυνάμεις στην Αθήνα. Στις 25.7.1912 ο Ιταλός φιλέλληνας δημοσιογράφος Μαγκρίνι δημοσιεύει τα γεγονότα της Ικαρίας και ο Αυστριακός Τύπος ασχολείται στις 2 και στις 4 Αυγούστου με αυτά. Το Ρώυτερ το μετέδωσε στον κόσμο στις 29.7.1912